Wolken.
Wolken razen langs
de einder
donker zwaar belaan met vocht.
Ontladen zich
vol overtuiging
zetten het landschap in de tocht.
Soms massaal met witte
zon beschenen randen.
als bergmassief vol pure sneeuw.
Beschaduwd door
vliegende vogels
Ik herken het witte van de zilvermeeuw.
Dan weer als pluimpjes
tegen cobalt blauwe hemel
wit, lichtblauw of donkergrijs getint.
Soms laag achter
bladerloze bomenrijen.
gestaag voorbijgaand en ons wel gezind.
Vaak herken ik in
zo’n wolkenmassa
dierfiguren of een engel uit ’t hemelrijk.
Heerlijk wegdromend
in ’t pluizig witte
als ik naar deze weelde kijk.
th
Dirk Hermans: | Zaterdag, januari 08, 2022 19:40 |
Mooi geschreven Teun knap gedicht | |
stampertje het rukkonijn: | Zaterdag, januari 08, 2022 17:26 |
Fraai gedicht. | |
Clarice: | Zaterdag, januari 08, 2022 17:03 |
Niets leuker dan af en toe het hoofd in de wolken. Mooi geschreven, Teun. Gts, Clarice | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 08, 2022 11:37 |
Met al het moois blijft de natuur ons boeien Teun, zo prachtig hier in je gedicht verwoordt. Fijn weekend samen. Anneke |
|
M-Rose: | Zaterdag, januari 08, 2022 11:18 |
Prachtig | |
Dasje (lucky): | Zaterdag, januari 08, 2022 11:11 |
Heerlijk vertoeven jouw blik in de wolken! Die aanblik kan ik ook zo bewonderen |
|
Dasje (lucky): | Zaterdag, januari 08, 2022 11:11 |
Heerlijk vertoeven jouw blik in de wolken! Die aanblik kan ik ook zo bewonderen |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2022 | ||
Thema's: |