wat liefde- ontwaakt - zoals het was
voor even
stil zijn de golven in het brekende
nacht licht kan je zien hoe
verhalen sterven bij het verliezen
van elke naam zoals het was
door een zee
in spiegels van duister
tekent breekbaarheid het
weg ebbende bestaan
kan je voelen
hoe ik dwaal kan je voelen hoe
ik val in een zoektocht van ontwakend
leven als jouw emotie fluistert
als bloesems rakend
in de stille kracht van liefdeswoorden
leeft het
wonder dat heelt
terwijl elk moment
bewaard is dat je met mij samen deelt
zelfs in stilte
laat het zijn zoals het was
wat liefde
tot herinnering maakt blijft voelbaar in het hart
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, januari 18, 2022 15:48 |
| Mooi | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, januari 18, 2022 12:05 |
| Prachtig hoe jij de zee met haar geven en nemen in jouw gedicht verwerkt Beeldend sterk Gevoelvol bijzonder mooi! |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 18, 2022 10:04 |
| verlangend. th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 18, 2022 09:33 |
| Een gedicht dat met de juiste woorden op het juiste moment bij me binnenkomt, raakt , een parelketting die ik met iefde omhang. Fijne dag M-Rose. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2022 | ||
| Thema's: | ||