Dit is een haven
mijn beelden ademen
terug poëzie als dansen
tussen schaduwen en het hart
ik zal het leven
als een nervenkleed
open plooien tot bloei
nog even onvertaald te lezen
zijn hun namen als een melodie gebleven
met golven
zal ik tekenen in een stilte van glas
van vuur en aarde
in een kleine kamer
slaapt een droom dieper
en kleurt deze hemel zachter blauw
als de paarden van Chagall
het eeuwenoude verhaal dromen
terwijl emotie
elk beeld in deze stilte vertaald
en woordloos de ziel ontsluit
liefde is overal
voor jou en mij
ontwaakt tot leven
dit is een haven
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zaterdag, januari 22, 2022 11:16 |
| Ik zie al de lichtjes M-Rose. Poëzie ten top! |
|
| Dasje (lucky): | Donderdag, januari 20, 2022 15:36 |
| Een betrouwbaar licht dat jou naar de veiligheid vande haven loodst...en thuiskomen Bijzonder mooi weer! |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 20, 2022 13:30 |
| Een veilige thuishaven, een bijzondere loods heeft jou hiertoe geleid om het leven te laten ontwaken. Dit gedicht verdient een fraaie strik M-Rose. Zonnige groeten. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 20, 2022 10:13 |
| veilig afgemeerd. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2022 | ||
| Thema's: | ||