Eenzaam langs de weg
Mijn grote liefde, bloeiend en eenzaam
Als een bloem langs de weg,
Ver weg opgekomen
Van de oorspronkelijke groep bloemen.
Langs de weg, aan het water.-
Hier ver vandaan.
Bloemen horen bij elkaar te staan
Niet eenzaam groeiend langs de weg.
Ergens in een koude winter.
Mijn grote liefde.
Een fysieke toestand, gereageerd op
Mijn hoofd-
Erg vreemd.
Langs de weg, aan het water-
Is de bloem, nu al uitgebloeid.
Winters geleden gestorven;
En waar het nou goed voor was?
Nou ja - Liefde.
Dat was vreemd.
En fijn zolang het duurde.
Het was vreemd.
Maar wat was dát mooi.
Als een bloem langs de weg,
Ver weg opgekomen
Van de oorspronkelijke groep bloemen.
Langs de weg, aan het water.-
Hier ver vandaan.
Bloemen horen bij elkaar te staan
Niet eenzaam groeiend langs de weg.
Ergens in een koude winter.
Mijn grote liefde.
Een fysieke toestand, gereageerd op
Mijn hoofd-
Erg vreemd.
Langs de weg, aan het water-
Is de bloem, nu al uitgebloeid.
Winters geleden gestorven;
En waar het nou goed voor was?
Nou ja - Liefde.
Dat was vreemd.
En fijn zolang het duurde.
Het was vreemd.
Maar wat was dát mooi.
Reacties op dit gedicht
| Zaphod: | Zaterdag, januari 22, 2022 13:27 |
| Knuff | |
| Dasje (lucky): | Vrijdag, januari 21, 2022 10:40 |
| When it was good...it was 'very' good Zo mooi onder woorden gebracht Dreaming star, herkenbaar denk ik voor velen van ons |
|
| september: | Donderdag, januari 20, 2022 23:54 |
| Voelbaar mooi en ook een soort droevige weemoed. Maar intens mooi geschreven in het missen. Ik ben onder de indruk Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreaming Star | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2022 | ||
| Thema's: | ||