Die vonken
die vonken
zacht klinkt
de weemoed
in hun lief gezang
maar woorden met
een eeuwig gewicht
maken kinderen bang
zij gaan voor
het meer dansante
voetenwerk en de handjes
maar in jouw
ogen smeult het
nooit gedoofde vuur
het donkere van
je stem herinnert
zich nog ieder uur
die vonken ga jij
kinderen leren uit hun
geschiedenis van proberen
wil melker
24/01/2022
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, januari 24, 2022 11:30 |
| mooi en leerzaam . th | |
| hiljaa: | Maandag, januari 24, 2022 09:39 |
| prachtig toch ..... zie nu zo mijn kleinkind bezig... |
|
| M-Rose: | Maandag, januari 24, 2022 08:02 |
| en het werkt | |
| M-Rose: | Maandag, januari 24, 2022 08:02 |
| het blijft een opgave - steeds opnieuw-- de opvoeding bij te sturen die een stabiele levensbasis geeft | |
| Dirk Hermans: | Maandag, januari 24, 2022 07:27 |
| Zeker leren kinderen uit hun geschiedenis toen was het toch anders dan nu kind zijn |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2022 | ||
| Thema's: | ||