De knoet
de knoet
ik liet het
rafelen toe
omdat ik moe
was van de knoet
de strak gedraaide
schoonheid sloeg
een leven lang
genadeloos toe
pas later gingen
we pluizen vonden
verschillende huizen
die welkom boden
ook in die
warmte daar
konden wij helaas
onze draai niet vinden
want in de rafels
schitterden nog
ongeziene kleuren die
bijzonder combineerden
zij konden ons
nog van alles leren
over loslaten en
het opnieuw proberen
wil melker
06/02/2022
ik liet het
rafelen toe
omdat ik moe
was van de knoet
de strak gedraaide
schoonheid sloeg
een leven lang
genadeloos toe
pas later gingen
we pluizen vonden
verschillende huizen
die welkom boden
ook in die
warmte daar
konden wij helaas
onze draai niet vinden
want in de rafels
schitterden nog
ongeziene kleuren die
bijzonder combineerden
zij konden ons
nog van alles leren
over loslaten en
het opnieuw proberen
wil melker
06/02/2022
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, februari 06, 2022 13:15 |
| krabbelend omhoog. th | |
| Dirk Hermans: | Zondag, februari 06, 2022 10:14 |
| Loslaten is in alle tijden goed en zeker het verleden dat is toch voorbij kijken vooruit | |
| M-Rose: | Zondag, februari 06, 2022 08:03 |
| Bijzonder gecombineerd is jouw compendium waarin nog van alles te leren valt over loslaten en opnieuw te beginnen maak er een toffe zondag van |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2022 | ||
| Thema's: | ||