Geduldig papier
 
 
In gedachten verzonken
sleept mijn pen
elk woord door het verleden
over het schuchtere kind
dat ik was en ben en blijven zal
 
hoe een last in stilte verwerkt
uitbundigheid beperkt
zoals het spreken in het openbaar
besef ik hoe fijn het is
om het geduld van papier te omhelzen
gevoelens te uiten,
veilig op te schrijven zoals hier
wat de mond niet zeggen kan
 
daarom zal ik het stille kind blijven
dat ik was en ben en blijven zal
tot ‘Hein’ voorgoed
mijn mond heeft gesnoerd
 
*
 
Anneke