Eigenwijs hart
De dagen sluimeren voorbij,
Sinds je foto knaag je in mijn hoofd.
Het is niet goed voor mij,
je knaagt je weg naar mijn hart.
En ik blokkeer. Roep mezelf halt toe.
Te vaak bracht jij tranen en verwarring.
Waarom blijf ik aan je denken..
smacht ik naar een bericht van jou.
Begrijp mezelf niet meer.
Mijn hoofd wil het niet meer,
maar mijn hart is eigenwijs.
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, februari 14, 2022 21:13 |
| Hoofd en hart kunnen vaak op een kruispunt staan.. Mooi geschreven Animola. Vriendelijke groet. | |
| ILse Bruintjes: | Maandag, februari 14, 2022 12:18 |
| hoi herkenbaar gedicht heb hetzelfde momenteel hoofd wil het niet maar je hart doet wat hij wil .mooi geschreven dit gedicht raakt mij .fijne dag en de groeten van Ilse | |
