Verloren hoop
Bij ieder geluid van de brievenbus..
hoop ik opnieuw op post van jou.
Iedere dag spit ik mijn spam door..
hopend op bericht van jou.
De laatste dagen droom ik over ons..
wordt ik wakker met miljoenen vlinders..
Proberend opnieuw in slaap te vallen..
om mij opnieuw zo gelukkig te voelen.
Bij ieder geluid, bij ieder gespit,
bij iedere droom, bij iedere hoop..
Weet ik tegelijkertijd: het is over.
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, februari 23, 2022 20:52 |
| Het slijpt en sleept door het gedicht heen Animola. De verloren hoop, het verdriet. Voelbaar.. | |
| Pathos: | Woensdag, februari 23, 2022 14:02 |
| Veel sterkte | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 23, 2022 11:06 |
| Kom Animola, niet treuren, blijf hopen, hoop doet immers leven. Dat wens ik je van harte toe en zonnige groet, Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 23, 2022 09:56 |
| op zoek naar wederzijds. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2022 | ||
| Thema's: | ||