gemist
de planken veren niet
ze dragen gevallen woorden
in vermiljoen rood bloed
het bunegordijn sluit knerpend
de spot dimt uit de maat
jij blijft nog even
wringt op je stoel
onwetend dat
je mijmerkijken kwetst
het was te lang geleden
sta ik nu of wacht even
moet ik klappen
moment beleven
we voelen eens
en willen terug
maar niet weer
^__^
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2022 | ||
| Thema's: | ||