Stroboscopische enclave
stroboscopische enclave
we liepen
scherven
sneden onszelf
met diepe
kerven door
breuklijnen
in het glas
verblind
door kleuren
van brekend licht
verwondden
wij ons in de
stroboscopische
enclave
door de
hoog frequente
ragfijne
schittering
werden onze
hersenen getriggerd
tot vrij spel
weg vielen
alle beperkingen
ongecontroleerde
contacten
deden ons zonder
enige coördinatie
spastisch bewegen
pas toen
de hemel
viel en wij
prikkelarm
terugkeerden
naar normaal
stelpten wij bloed
dat we
vergoten hadden
op de weg van
onwetendheid
die ervaring
geeft maar je ziel
hulpeloos neemt
wil melker
24/02/2022
we liepen
scherven
sneden onszelf
met diepe
kerven door
breuklijnen
in het glas
verblind
door kleuren
van brekend licht
verwondden
wij ons in de
stroboscopische
enclave
door de
hoog frequente
ragfijne
schittering
werden onze
hersenen getriggerd
tot vrij spel
weg vielen
alle beperkingen
ongecontroleerde
contacten
deden ons zonder
enige coördinatie
spastisch bewegen
pas toen
de hemel
viel en wij
prikkelarm
terugkeerden
naar normaal
stelpten wij bloed
dat we
vergoten hadden
op de weg van
onwetendheid
die ervaring
geeft maar je ziel
hulpeloos neemt
wil melker
24/02/2022
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, februari 24, 2022 18:38 |
| Wat een indrukwekkend overweldigend goed mooi geschreven gedicht Wil. In inhoud en vorm subliem. Liefs | |
| teun hoek: | Donderdag, februari 24, 2022 09:43 |
| ervaring in het onjuiste. th | |
| M-Rose: | Donderdag, februari 24, 2022 07:24 |
| we " kijken" rond wervelend voort tot dat de bewegingen en opmarsen "schijnbaar" worden stilgezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2022 | ||
| Thema's: | ||