Grassig groen
grassig koud
ik zag het
blauwe bosje
alleen op de wereld
in de grote vlakte
grassig koud
zij steelden hoger
dan omringende
magere sprieten
bijna klaar voor
hun eerste maai
zij hadden
alles gegeven
met madeliefjes
om verder te leven
na hun rijpe zaai
in de wisseling
van groen door
seizoenen had het
bosje ook zijn bolletjes
groter laten groeien
wil melker
06/03/2022
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2022 | ||
| Thema's: | ||