De vallende wind
de vallende wind
ooit heb ik
het donker
in je ogen
zien bliksemen
opkomende
tranen die
van kwaadheid
vervloeien
een losbarstende
bui waarbij
woorden in staccato
hun gif hagelen
in afwachting
van de vallende
wind heb ik mij
omgedraaid
ben weggegaan
om jou even de tijd
te geven woede af te
reageren met regen
in een opklarend
ogenblik zijn we samen
naar de zon gelopen
op hoop van zegen
wil melker
13/03/2022
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Zondag, maart 13, 2022 22:15 |
| ooit waren er vallende woorden het vergif dat men strooide wanneer zij klaar waren met elkaar, nu enkele jaren later zijn er woorden bij die beter te begrijpen zijn en zij die voelbaar pijn doen probeer je te ontwijken, toch zal zij die jou de woorden liet vallen niet meer omkijken.... liefs lodi |
|
| M-Rose: | Zondag, maart 13, 2022 16:24 |
| 'kzal them zegg'n mi je lieve groetjes | |
| teun hoek: | Zondag, maart 13, 2022 12:40 |
| die kant moeten wij op. th | |
| M-Rose: | Zondag, maart 13, 2022 07:48 |
| met open vizier een zonnige bestemming tegemoet | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2022 | ||
| Thema's: | ||