Slapeloze nachten verguld in gouden verwachtingen
Hopeloos lag ik wakker te op te lossen in gedachten
Mag ik hopen dat de volgende dag simpel gaat, zonder complicatie
Wetende dat de beslissing gemaakt wordt zonder simplificaties

Maar steeds verder verschuilen mijn gedachtes achter abrupt onafgemaakt werk
Krijg ik neigingen tot mezelf dood te verklaren en te verhuizen naar een ander land
Wil ik vluchten en bonst mijn hart op ongeëvenaarde gevoelens van emotie
Komt het helder tot mij en trek ik mijn eigen conclusie

Waarom wordt er verwacht dat er op een ieder potje een dekseltje te passen
Terwijl dit dekseltje niet zoekt om zichzelf te verklassen als zoekende single klaar om te matchen,
Ik ben vergezeld geluk in mijn eigen belevenis, in mijn wereld, wanneer ik dacht te vertrekken,
Toen ik dacht dat ik niet bij jullie hoorde, had ik gelijk, maar waarom vertrekken jullie niet uit de mijne?

Immers zoek ik niemand zijn acceptatie meer en heb mijn eigen wereld geaccepteerd,
Het voelt goed, ik ben niet alleen, ik ben vergezeld door vrienden en een beter leven,
U noemt mij maar de savant van geluk, want op vele vlakken heb ik het gevonden,
De rest hoef ik niet te vinden die is voor u, mijn leven is eindelijk begonnen,

Denk niet het gene te vinden wat anderen van u verlangen,
Zoek naar het geen, wat je eigen geluk is, je eigen belangen,
Niet ego centrisch, maar ego zorgend, er is altijd verbetering, er is altijd morgen
Maar vandaag leef ik in het nu, voor mijn eigen, maak ik mij geen zorgen,

Een proost naar mij, de eigenzinnige Ikke,
Lang leven het geluk, de weg die eindelijk niet verstikt
Heb ik eindelijk mijzelf geaccepteerd, tot mijn eigen gemakken,
Leef ik zonder mij zonder te maken, over die van anderen.
Salút!