Je aarde ronde ogen.
Je aarde,
je ronde ogen,
Voorzien jou
Om van twee
Te houden.
Bewaar ze,
ontwaak nooit.
Spaar het op
En pak mij
In het jouwe.
Ik Traan mee.
En draag ook
nog een oog
Dat alleen kijkt.
Mijn arends ogen,
strelen
Naar jouw,
In een Ongewone
precisie.
Om van
Te houden.
De trekjes
Vallen op je gezicht,
Je bedenkt je
Van je eerste zicht.
Je went aan
Wat je zag.
Met ogen in zeeën.
De voeding
die je kan delen
In tweeën.
Maar ze breken
Als een rode zon,
In bloeding
over wolken
Achter een horizon
Die uit je leven
Is verdwenen.
