Duimpje

Onze tweetonige bruingeelgroene zangertjes zijn terug
fladderend springend van tak naar tak en vlug
voelt zich zeer voornaam
zingt zijn eigen naam
overal hoor je hem
met luide stem
in struik of bomen
niet in te tomen
tjif-tjaf, tjif-tjaf, tjif-tjaf, tjif gaat het de hele dag
toch is het mogelijk dat je hem nooit zag
ook al zit hij zo je wil
zelden een seconde stil
en heeft hij een flauw wenbrauwtje op zijn kop
hij valt heus niet op
het is enkel door zijn lied
dat je hem misschien ziet
toch zijn ze met heel veel
de Tjiftjaffen in zijn geheel
een bijkomend feit is
wordt vaak verward met Fitis
doch een geheugensteuntje
die zingt een heel ander deuntje
eveneens plezant om weten
het eentonige tweetonige liedje wordt vaak afgetopt
waardoor het bij de 'tjif' en niet bij de 'tjaf' stopt
als hij rupsjes zoekt kun je hem stil benaderen
hij kijkt dan immers vooral naar de bladeren
vandaar zijn wetenschappelijke naam
Phylloscopus
bladzoeker dus
de soortnaam collybita het is waar
betekent geldwisselaar
want in Normandië, zei nonkel Jean
noemt men hem ‘compteur d'argent’ 
klanknabootsing welgeteld
bij het tellen van kleingeld
tot slot als anekdote
vanwege hun grootte
werden Winterkoning, Fitis en Tjiftjaf onverbloemd
Duimpje genoemd
dus tot hier want ik ben bekaf
en uitgepraat over de Tjiftjaf
vaal van kleur en klein
toch blij dat ze terug zijn