Bladregens
mijn woorden
geven deze bloei
te herhalen in jouw lied
teken ik bladregens van bloesems
als lente ontwaken
fluistert
en balsem
vloeit door die langzaam bloeien
waarin ik jou herken
terwijl ik jou
maakt uit wat vage schetsen
die me zijn bijgebleven
door wat ze zijn en meer als
dieper in jouw verlangen
en ik voel het is niet de regen
die jouw geheime dromen
uit mijn hart wist
zelfs niet de dansen
van golven
aan de stromen toevertrouwd
zijn nu telkens anders
maar herinneren mij
bij elke spat
te voelen
achter deze zee
bloeien
sneeuwwitte velden
vol van lelies
tot zilverlicht open
waar vlinders dromen
als de papierklei
even rust
en dat leven liefde is
als het ontwaken
in een dans
van mijn handen tekent gemis
tot eindeloze verten langzaam
voorbij
en elke schaduw op het strand
waar emotie getekend door leven
meer voelbaar blijft
door de nieuw ontwakende morgenzon
en ontluikt door
deel mijn droom
in het diepstil ontvouwen
van lente
naar het licht
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 23, 2022 10:38 |
| Ik lees en herlees en word diepstil door deze mooie serene woorden. Bloesems waieren als bladregens op mijn balkon en laat ze liggen. Juweel M-Rose. Lieve groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, maart 23, 2022 09:55 |
| schetsen die er toe doen.th | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, maart 23, 2022 08:52 |
| Heel mooi zo komt er nog meer in het leven als een visioen dat wacht als tijd gekomen is in de mooie morgenzon | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2022 | ||
| Thema's: | ||