Hemelse lente
 
De zon
laat de schaduw voor me uitgaan
tot daar waar ik moet zijn
op de terugweg volgt ze mij
soms loopt ze naast me
voel ik een schaduw aan mijn zij
beleef ik het moment van samenzijn
 
thuisgekomen
zet ik het lievelingsnummer op
zijn gitaarmuziek beroert mijn krop
emotie draagt geschiedenis
op tere vlindervleugels
totdat de snaren waren gebroken
ook die in zijn hoofd
voorgoed zijn ogen geloken
en gitaarmuziek gedoofd
 
denk ik aan de schaduw naast mij
 als een stille idylle
speelt nu in het engelenkoor
daar waar het immer lente is.
 
 
*
 
Anneke 18-3