Ten voeten uit

ik keek in de diepte
en zag twee voeten
het waren de mijn
hoe zou het er mee zijn
ze zijn zo veraf
zie ze enkel van bovenaf
toch dragen ze mij
door akkers en wei
misschien moet ik ze wat meer verwennen
ze beter leren kennen
ze staan immers altijd paraat
weten beter dan ik hoe het gaat
de grote teen beweegt, alsof hij voelt
dat ik ondertussen ben gestoeld