Dankbaarheid voor het verdriet
Gek dat het zo kan
Dat iets wat je niet langer ziet
Je blijvend veranderd als vrouw en als man

Dat achter betraande ogen
Hoop en liefde vechten om voorrang
Dat zij overblijven als tranen drogen
En dat het leven kort is maar de momenten lang

Doordat alles nu zo raast en beeft
Als ik hier zo samen zit met jou
Weet ik dat het goede wint en overleeft
In mij in ons jij en ik samen man en vrouw

Dus ben ik dankbaar voor het verdriet
Want het bracht mij nog dichterbij
Het mooiste woord en hoogste lied
Dat ben jij

Beeldschoon is het verlangen
Het goede waar je op wacht
Dus krul naar boven die natte wangen
Want de hemel is daar waar jij lacht

Of is een enge vraag
Wanneer is ook niet bekend
Maar zit er een knoop in jouw maag
Ontknoop ik hem en sta ik naast jou als jouw vent

Jij die mij zo vaak hebt gevormd
De bron van mijn tranen en mijn lach
Hoe hard het ook regent hoe erg het ook stormt
Jij klaar het op iedere dag