Het onzichtbare

De leerling brak het spaghettistokje in twee
echter, de monnik lachte er mee
want met alle sympathie
het brak in drie
toch heb ik ze beiden in mijn hand
zei hij met gezond verstand
de leerling pakte een nieuw
deed het opnieuw
brak het in twee
de monnik schudde echter nee
en wees naar benee
de leerling keek in het rond
er lagen twee stukjes op de grond
de monnik sprak toen wijze woorden
die alle leerlingen hoorden
zelfs met heel veel verstand
heb je niet alles in de hand
denk aan de stukjes op de grond
er vliegen altijd emoties in het rond