Dag Jeanneke
DAG JEANNEKE
Ik zag hoe het verlangen meer in je groeide
het lichaam langzaam lichter en lichter werd
mij aan mijn groet herkende, mijn naam noemde
met het bekende, dierbare kraakje in je stem.
Je bleef opmerkzaam, maakte ons beiden groots
in kleine dingen. Ik sloot het gordijn, toen
de zon te veel op jouw gezicht speelde en jij
liet mij voelen hoe dankbaar tevreden je was.
Ik zag hoe het verlangen meer in je groeide
het lichaam langzaam lichter en lichter werd
mij aan mijn groet herkende, mijn naam noemde
met het bekende, dierbare kraakje in je stem.
Je bleef opmerkzaam, maakte ons beiden groots
in kleine dingen. Ik sloot het gordijn, toen
de zon te veel op jouw gezicht speelde en jij
liet mij voelen hoe dankbaar tevreden je was.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Maandag, april 11, 2022 19:17 |
| Sterkte groetjes | |
| teun hoek: | Maandag, april 11, 2022 09:47 |
| gemis , sterkte. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2022 | ||
| Thema's: | ||