Gedachten denderen voort
Emoties stromen over
De balans raakt dan verstoord
De innerlijke onrust als kabaal maakt oren dover
 
Het licht lijkt even veel te zwak
De warmte is als onderkoeld
Balanceren op dat grijze vlak
Waar de gedachten worden gevoeld
 
Het evenwicht wordt weer hersteld
Vanuit dat diepe dal
Het klimmen prikt je als een speld
In angst voor een eventuele terugval
 
Maar het licht straalt aan de horizon
De ogen kunnen het wel aan
Vooruit, op weg naar die warmtebron
Om weer beter met beide benen op de grond te kunnen staan.