Nogthans
in oplichtende beelden
hergebruik ik enkel emotie
verweven door een weg
stervend moment tussen kleur
en lijnen van was
die als schaduwen vallen
in deze dag naar voorbij
en diep weerspiegelen
jouw woorden
als dansen in een andere taal
nogthans voel ik de hartslag
ontwaken met het raadsel van golven
laat me dan die vrijheid bewonen
door het open bloeiend verhaal
zoals ik je ken
ontwaak mij
uit een eenzaam duister
op stadsgezichten van koud marmer
vervagen tranen als dauw
zonder naam te lezen
en als door glas
bloeien bloemen langzaam
opnieuw naar het licht
rond hun stenen ogenblikken
beschrijft een stilte
in wat achter blijft
wonen enkel herinneringen
droom is een fluister
die van ster tot ster
de nacht ontsluit
en ontsluiert door schaduw
het terugkomende beeld als een dans
wij zijn leven
wij zijn verlangen
en voelbaar soms verloren
zijn wij de spiegel
van onze emoties
meestal door ontroering
en verlangen
in wat het hart stil
verwacht
door liefde te schenken
maar pas morgen
teken ik jouw ogen
je hoeft niet naakt te zijn
in alle breekbaarheid
vertaal ik jou
woordeloos
hergebruik ik enkel emotie
verweven door een weg
stervend moment tussen kleur
en lijnen van was
die als schaduwen vallen
in deze dag naar voorbij
en diep weerspiegelen
jouw woorden
als dansen in een andere taal
nogthans voel ik de hartslag
ontwaken met het raadsel van golven
laat me dan die vrijheid bewonen
door het open bloeiend verhaal
zoals ik je ken
ontwaak mij
uit een eenzaam duister
op stadsgezichten van koud marmer
vervagen tranen als dauw
zonder naam te lezen
en als door glas
bloeien bloemen langzaam
opnieuw naar het licht
rond hun stenen ogenblikken
beschrijft een stilte
in wat achter blijft
wonen enkel herinneringen
droom is een fluister
die van ster tot ster
de nacht ontsluit
en ontsluiert door schaduw
het terugkomende beeld als een dans
wij zijn leven
wij zijn verlangen
en voelbaar soms verloren
zijn wij de spiegel
van onze emoties
meestal door ontroering
en verlangen
in wat het hart stil
verwacht
door liefde te schenken
maar pas morgen
teken ik jouw ogen
je hoeft niet naakt te zijn
in alle breekbaarheid
vertaal ik jou
woordeloos
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, april 13, 2022 16:32 |
| Weer sterk en krachtig verwoord | |
| teun hoek: | Woensdag, april 13, 2022 10:12 |
| dank zij de liefde. th | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, april 13, 2022 10:07 |
| Een gedicht vol fluisteringen van emoties, breekbaar als ze zijn, woordeloos openbloeiend M-Rose Zonnige groet met liefs. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2022 | ||
| Thema's: | ||