Vervreemding
Vluchten in de dagelijkse dingen,
Grenzen verleggen,
Is een gewoonte,
Die eigen geworden is,
Ontkennen is makkelijk,
Nonchalant zelfs,
Wanneer je niet naar jezelf hoeft te kijken,
Als vervagen vertrouwd geworden is,
Wat moet ik doen,
Ik ben bang,
Dat ik breek,
Wie blijft achter,
Nadat vervreemding overgaat in rouw,
En ik toegeef,
Dat ik gek aan het worden ben,
Van de pijn.
Grenzen verleggen,
Is een gewoonte,
Die eigen geworden is,
Ontkennen is makkelijk,
Nonchalant zelfs,
Wanneer je niet naar jezelf hoeft te kijken,
Als vervagen vertrouwd geworden is,
Wat moet ik doen,
Ik ben bang,
Dat ik breek,
Wie blijft achter,
Nadat vervreemding overgaat in rouw,
En ik toegeef,
Dat ik gek aan het worden ben,
Van de pijn.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, april 23, 2022 13:06 |
| Vervreemding gaat vaak vooraf aan hetgeen innerlijk leeft. Rouw kent geen regels. Mooi gedicht over diepe pijn. Vriendelijk voor jezelf zijn. Liefs | |
| Hans Winter: | Vrijdag, april 22, 2022 21:21 |
| met je rouw in het reine komen strijdt tussen de grote wanhoop en het kleine verscholen hoopje dat noopt open te mogen komen. in misschien wie weet ineens een kiertje licht in aangezicht gezien. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2022 | ||
| Thema's: | ||