Schuin ongemak

Bij de masseur
in de wachtzaal wit van kleur
voelde ze zich met blote benen niet op haar gemak
vanaf het moment dat ’t wachten aanbrak
altijd aangestaard door die ene man
alsof hij naar niets anders kijken kan
hij zat schuin kijkend voor haar
het voelde eng en raar
zijn hoofd altijd naar haar gericht
kijkend naar haar benen en gezicht
gezeten op de stoelrand
voelde ze zich ambetant
plots klonk er door de luidspreker
een stem van een buikspreker
Meneer Van Brecht
hij lachte en stond recht
zijn hoofd bleef schuin
want wat zou blijken
hij kon niet vooruit kijken