En iets anders
het glasraam kleurt
papaver rood en de avond
tekent wegstervende figuren
als rimpelingen over
het water
er speelt muziek
in de verte en iets anders
weerspiegelen sterren
voor de komende nacht
langzaam voorbij
bij het raken
van dezelfde herinnering
soms voel je het
dansen van handen
die met licht en warmte
ergens voelbaar maken
om stilte te laten spreken
en dromen
na wat verloren woorden
terug te herlijnen
tot een huis
soms wil je enkel
voor even
in dit weten
deze geborgenheid voelen
en niets anders
om het leven
herbergzaam te maken
in een sfeer van schoonheid
ontwaakt jouw eigen beeld
een wereld van emoties
een stille haven
voor het verlangende hart
te geven
te zijn
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Woensdag, april 27, 2022 12:46 |
| Het voelt aan als thuis M-Rose, heerlijk! | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 26, 2022 15:37 |
| Emoties laten geborgenheid voelen in een stille haven, veilig, even geen rumooer maar zachte muziek en niets anders, dat is fijn voor een overgevoelig hart. Graag gelezen gedicht M-Rose. Fijne middag en lieve groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, april 26, 2022 15:13 |
| emoties als wimpel van ons zijn. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2022 | ||
| Thema's: | ||