Deze dodelijke dorst
deze dodelijke dorst
warm golfde
het lange al
geel gepunte
hoge gras
onder de vlagen
wind die ver aan
de horizon beelden
deden trillen
wij bewogen
nog stiller dan
de woordloze
omgeving waar
slechts een vogel
schreeuwde om
schaduw en wat
druppels fris
nog zoog hitte
aan de grond die na
de laatste transfusie
water begonnen was
aan brakke lagen
hoe lang kan de
aarde deze dodelijke
dorst nog verdragen
wil melker
15/05/2022
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, mei 16, 2022 00:15 |
| Mooi Wil. De natuur in volle bloei maar door de weinige regen gevolgen kan ondervinden. Ik vind het mooi geschreven. Liefs | |
| Artifex: | Zondag, mei 15, 2022 19:00 |
| Graag gelezen, hoewel ik liever lees hoe gelukkig iedereen is en dat alles goed gaat met de wereld. Liefs, Artifex. |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 15, 2022 18:11 |
| wordt een probleem Wil. th | |
| M-Rose: | Zondag, mei 15, 2022 17:44 |
| idem dito re 2u & mrci | |
| M-Rose: | Zondag, mei 15, 2022 17:43 |
| u zegt da wel Pinocchio is toch ook een échte jongen geworden door een toverstaf dus zalk et mo geloven |
|
| M-Rose: | Zondag, mei 15, 2022 08:33 |
| zou er leven zijn op Venus | |
| M-Rose: | Zondag, mei 15, 2022 08:32 |
| het gaat hier stilaan naar de kl'n | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2022 | ||
| Thema's: | ||