rustdag.
Rustdag.
De eredienst kruipt
in de kerken
als teken , wetend wie wij zijn.
De liturgie kent
de geboden
voor ons een overbekend terrein.
De prediking overstemt
veelal de lofgezangen
toch glanst besef , wij zijn gekend.
De Hoge geurt
naar de genade
al ruikend zijn wij hierin verwend.
Toch daalt op ons
iets van erkenning
Hij leed voor ons , liefdevol getint.
Wij voegen ons
in Zijn belofte
die leven met de dood verbindt.
Helaas verflauwt in
de gewoonte
de diepte van het dankbaar zijn.
Wij vragen meer
dan dat wij danken.
Dat doet de hemel zeker pijn.
th
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, mei 15, 2022 10:54 |
| de eredienst kruipt in kerken dat vind ik fenomenaal uitgedrukt in jouw tekst |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, mei 15, 2022 10:53 |
| Ik wens je een stralende rustdag toe knap gedicht | |
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, mei 15, 2022 10:33 |
| Tja de hemel bestaat zij of is het een verzinsel,ik weet het niet. | |
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 15, 2022 10:08 |
| Leven naar Zijn voorbeeld maakt van de mens een 'goed mens' En ja, soms wil het wel eens verflauwen. Een stralende rustdag wens ik je toe Teun. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2022 | ||
| Thema's: | ||