omdat de tijd mij vaak ontbreekt wil ik toch af en toe iets schrijven
voor iemand die een gedicht heeft ingezonden wat mij raakte 
vandaag voor Barbieprincess

een lichtje 


je voelt je één met de wind
die verschillende richtingen kent
maar soms niet weet
uit welke hoek hij moet blazen
noord zuid of de middenweg
 
één met de bladeren
die kringetjes draaien
zich tegen muren laten jagen
om zich daarna te verstoppen
in de hoeken van straten
 
één met de regendruppels
die tikken tegen gesloten ramen
net als jou tranen die prikken
tegen de vensters van je ziel
en deuren sluiten die open waren
 
voel jij je zo… open dan
die deuren en zet ze op een kier
laat je tranen vallen
en ze dragen door de wind
naar dat kleine streepje licht

christa