ontvouwend
er begint een nieuw seizoen
een kort verhaal
op reis in het kleuren
van zon over zee
verlichte golven
en korenvelden
ik plant lavendel
in een oude schoen
en voel hoe licht
stralen
ontvouwen door het leven
dat in alles
bloeit
en dan de stilte geeft
tot langzaam helend
in jouw handpalm
schrijf k geluk
om behoedzaam
te ontluiken
en stil
ben je bij he bloeien
van dit intems beleven
als de hemel
zich opent en vreugde
door jouw woorden
is te voelen
opnieuw geboren
met liefde
tekent geborgenheid
jouw weg
elk samen komen
over-al
wat ontwakend is
in ontstaan en zijn
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Maandag, mei 30, 2022 11:26 |
| Poëtisch intens ontluisterend mooi M-Rose. Graag gelezen. |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, mei 29, 2022 18:47 |
| Een parel van mooie woorden met zo een sterke inhoud | |
| AxM: | Zondag, mei 29, 2022 10:20 |
| Graag gelezen |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 29, 2022 09:36 |
| Dat stilte heilzaam is, is ervaring van gevoel dat zich openvoud, gelijk met de ontplooing van je eigen'zijn' dat je met vreugde gedragen word door die zelfde stille natuur. Een prachtig boeket zomerbloemen lees ik in jouw mooie woorden. Fijne zondag M-Rose met liefs. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2022 | ||
| Thema's: | ||