Verborgen maan
De meeste levens leven we niet
Ik ben geen astronaut, geen kosmopoliet
Ik kom zelden buiten de door mijzelf opgelegde grenzen
Om mijzelf te beschermen tegen anderen mensen
Die door korenvelden lijken te dansen
Terwijl de lafaards zich verschansen
In zelfgegraven schuilkelders zonder rantsoen
Omdat niemand boodschappen durfde te doen
Op de dagen waarop ik denk dat ik een schrijver ben
Kom ik mijzelf tegen, gedachteloos met een haperende pen
Ik denk na over dat wat ik niet ben
Over wat ik enkel van de overlevering ken
Op zoek naar een verborgen waarheid die ergens diep van binnen
In een verborgen hoekje huist, klaar om te ontginnen
In een ander leven
Wanneer de kans zich voordoet
En ik als iemand anders door moet
Dan teken ik de contouren
Van alle levens die ik had kunnen voeren
In een ander leven
Wat rest is een ruwe schets
Van plannen die zijn afgeketst
Van dromen die zijn gemaakt
Maar in de waan van de dag nooit zijn ontwaakt
Misschien nog, in een ander leven
Ik ben geen astronaut, geen kosmopoliet
Ik kom zelden buiten de door mijzelf opgelegde grenzen
Om mijzelf te beschermen tegen anderen mensen
Die door korenvelden lijken te dansen
Terwijl de lafaards zich verschansen
In zelfgegraven schuilkelders zonder rantsoen
Omdat niemand boodschappen durfde te doen
Op de dagen waarop ik denk dat ik een schrijver ben
Kom ik mijzelf tegen, gedachteloos met een haperende pen
Ik denk na over dat wat ik niet ben
Over wat ik enkel van de overlevering ken
Op zoek naar een verborgen waarheid die ergens diep van binnen
In een verborgen hoekje huist, klaar om te ontginnen
In een ander leven
Wanneer de kans zich voordoet
En ik als iemand anders door moet
Dan teken ik de contouren
Van alle levens die ik had kunnen voeren
In een ander leven
Wat rest is een ruwe schets
Van plannen die zijn afgeketst
Van dromen die zijn gemaakt
Maar in de waan van de dag nooit zijn ontwaakt
Misschien nog, in een ander leven
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, juni 01, 2022 23:30 |
| Wow.. | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, juni 01, 2022 17:30 |
| Geniet van iedere moment in je leven en beleeft jouw dromen vanuit je hart dan ben je een gelukkig mens | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, juni 01, 2022 15:48 |
| Je hebt maar één leven Boroy, haal daar uit wat er in zit, je leeft nu, droom je dromen, nu. Schets alvast de contouren voor een volgend leven. Je hebt een en ander hier prachtig verwoordt. Zonnige groet. Anneke |
|
| Claudelaire: | Woensdag, juni 01, 2022 15:06 |
| Wat een heerlijk en wijs gedicht! Inderdaad je bent gewoon de persoon zijn die je op dat bepaald moment moet én mag zijn! Maar soms door de jaren door lijkt het wel of men iemand anders is: Fout gedacht, je evolueert gewoon! Graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Boroy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2022 | ||
| Thema's: | ||