Nog even...


Ja nog even en dan kan ik zeggen,
Welkom in ons leven,
Mijn lieve jonge, mijn wonderlijke zegen.

Nog ongeboren, maar nu al stapel op jou,
Zal ik jou liefde geven,
Je elke dag laten weten,
Hoeveel ik van je hou.

Mijn derde jongen, nog tien dagen tot onze ontmoeting.
Eindelijk kan ook ik je dragen, je vasthouden je verzorgen en voor jou zien,
Zien groeien in liefde, met steun van je pappa, mamma maar ook je oudere broers.
Jou eerste licht begroeting,
Een eye opener, een mooi en verwelkomend moment.
Zetten wij als gezin, weer een nieuwe koers.

Op weg naar zoveel mooi en zoveel meer.
Zal ik de strenge rol zijn daar waar nodig,
Maar voor 99 procent een knuffel beer.

Mijn lieve jonge, nog tien dagen wachten.
Maar kan je zeggen, pappa vind dit heel lastig.
Je broers doen het lange wachten wel verzachten,
Althans... die draken maken het pappa en mamma soms nog behoorlijk lastig.

Maar des al niet te min, houden we van jullie.
Pappa zou niet anders willen.
Zie je snel maatje,zie je snel!!