LEA, LEA, LEA
Zij heeft mij net voorgesteld
links haar waakhond, rechts
haar geliefde van het moment
Op eenbarkruk lang en elegant
in een zwarte avondjurk, die
haar blanke schouders bloot laat
Haar vest met bloemen en vlinders
hangt over de rug van de kruk
luchtig, vrolijk nonchalant
Het is heerlijk haar te zien
even in de armen te houden
genietend en zittend blijft
Voorzichtig aan haar Westmalle
tripel nipt en drinkt, de wereld
gaat hier niet aan vlijt ten onder
Haar waakhond gromt ingehouden
haar geliefde denkt in lemniscaten
haar huid toont geen weerbarstigheid