Een melodie vol kleuren
luister
lente is het ontluiken
met iets van bloesem wit
in blad spiegels
die open vouwen
als een breekbare sluier
van zon tot bloei verweven
over nieuw ontwakend
leven
het maakt je
stil terwijl je luistert
hoe in het prille morgenlied
van de nachtegaal
een gebed weerklinkt
laat zonlicht voelbaar
worden door onze woorden
en langzaam de diepste emoties
verbinden tot een melodie
van samen zijn
tekenen
in nieuwe wegen
en bloei vol kleuren
liefde ontwaken is
fluister zachte vertedering
rakend als vlindervleugels
zoals het steeds opnieuw
te voelen is
meer dan een herinnering
zoveel meer
dan de weerspiegeling van
een droom
wanneer het stille verlangen
de fado
van het hart ontsluiert
en verstilt
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, juni 12, 2022 19:58 |
| Mooi | |
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, juni 12, 2022 10:03 |
| Jij maakt de ochtenden mooi, met je poëzie Heel graag gelezen. |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 12, 2022 10:00 |
| Een gedicht, als een melodie vol kleuren die de diepste emoties boven haalt, je stil laat worden zoals een bloem die op een zondagmorgen haar blaadjes openvouwt, het hart ontsluiert. Een parel om te lezen M-Rose. Lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2022 | ||
| Thema's: | ||