Een verlegen straaltje

Prikt door het wolkendek

Witte wolken, gewikkeld als in een wollige deken

Daarachter een lucht die voorzichtig hemels blauwt 

Een bijzonder knap staaltje

Dit schilderij, oneindig in omtrek

De zon die wil alleen nog maar voluit spreken

Hij breekt door; zomers zijn z'n stralen van goud