Mijn trauma
Ik weet dat alles komt en gaat
En dat een deel al vaststaat
Sorry vader en moeder dat ik jullie doe schuld geef
Van jullie trauma wat jullie aan mij hebben doorgegeven
Onbewust
Jullie konden er ook niets aan doen
Maar ik zie hoe wij er onder leiden en strijden
Jullie hebben je best gedaan en doen dat nog steeds
Maar het zal nooit worden zoals het moet
Maar wat moet nou eigenlijk
Zij hebben ons lief maar mijn god wat was ik ongelukkig
Twee werelden zover van elkaar vandaan zo voelde het
Wij die maar moesten gedogen
Terwijl we schreeuwden
We gingen allemaal aan de drugs
En jullie zeggen nu dat is niet onze fout
Dat klopt we hebben het zelf gedaan
Uiteindelijk is het min of meer goed gekomen
We hebben allemaal een baan en een kind(eren)
De één is wakker de ander niet helemaal
Als het moet dan gaan we voor elkaar door het vuur
Maar meestal laten we de boel de boel
Laat me voelen pap dat je trots bent op mijn zoon
En wat ik voor hem gedaan heb en doe
Want dat voel ik niet
Ik draag dat bij me en ook dat is een trauma
Want hoe kun je gewerkt hebben met mensen met een beperking
En toen Rowan hier eindelijk eens was zo snel mogelijk naar huis willen
Mijn trauma (ons trauma)
Is niet alleen het onze
Maar komt van veel dieper
Ook van onze ouders en voorouders
Wij staan allemaal in verbinding
Dus ook onze trauma’s
Maar ik heb je lief
Dirk Hermans: | Zaterdag, juni 25, 2022 09:24 |
Je voel die verbondenheid al is er zoveel gebeurt | |
september: | Zaterdag, juni 25, 2022 01:31 |
Familie is een verbinding in de wortels en de generaties geven vaak onbewust trauma door.. Ondanks dat er veel liefde kan zijn. Het is een bijzonder bouwwerk en vaak aan de volgende generatie het bewust te worden en vrede in te vinden.. mooi Reinster met gevoel geschreven. | |
Auteur: Reinster | ||
Gecontroleerd door: Reinster | ||
Gepubliceerd op: 25 juni 2022 | ||
Thema's: |