Levenslange lustloze lippen op mijn gezicht getekend,
Maar voor een zeker moment, is er geen twijfel mogelijk
Ik ben content met wie ik ben, en tevreden en niets meer ontken
Ik ben gelukkig of streef naar mijn eigen passies en zorg

Mensen roepen tot alarmen, omdat er zorg baart naar mij
Levenslang verwachte ik dat ik toebehoorde tot de maatschappij
En daarbij alle verwachtingen en dat ik maar een vriendin moest, dat maakte mij blij
Of zo dacht ik tot op heden, levend in het verleden, de toekomst niet zo dichtbij

Kan het mij beletten dat ik nu geen relatie hebt, of is het meer
Dat ik oprecht bezig ben met mijn eigen geluk, niet meer mijn eigen zeer?
In het nu leef ik content, ben ik gelukkig en zen, daarvoor hoeft een relatie niet meer
Als die komen zal, dan zal hij komen, en staat de deur op een kier
Maar voor nu ben ik oprecht gelukkig, in mijn eigen leven heb ik plezier

Ik ontarm mijn vrienden, een proost aan jullie voor het echt
Ik ontarm mijn leven voor wat het is, de muziek die ik maak
Al het pracht waarmee ik bezig ben, zo nu in ooghoeken gezien
Klap ik in mijn handen, want eindelijk kan ik voelen en misschien...

Staat het leven open voor iemand die daarbij past
Wordt ik op een maandag of zondag spontaan verrast
Maar ik denk dat het even belangrijker is,
Dat ik blij ben met mezelf, met mijn eigen,

geluk boven vergiffenis.