Soms als een schaduw van indigo
soms als schaduw
het zand tekent
in spiegelbeeld
vervagende lijnen
en stil als dromen
fluistert
de zee nog steeds
het lied
dat langzaam voorbij reist
herken je dan even het verdriet
dit stil zijn van weemoed
diep rakend in emoties
ontvangen de golven
opnieuw
het prille ontstaan
van leven nog diep
in de ziel geborgen
van al wat liefde is
gaat niets verloren
en schrijf ik jou
met een schaduw van indigo
door flarden
van dromen
tot sterlicht in verre beelden
een hemel kleurt
herboren
als bloei
zijn de wegen
om thuis te komen
terwijl de nacht verder
vervloeit
in een nieuw ontwakende dag
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 06, 2022 10:31 |
| In de schaduw van mijn geliefde kleur blauw dit moois te mogen lezen maakt mijn pad helder om een nieuwe ontwakende dag te beginnen. Heel mooi M-Rose. Lieve groet . Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, juli 06, 2022 09:18 |
| Herboren worden is zo kostbaar een nieuwe dag met nieuwe inzichten | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||