om met je mee te gaan
Er was eens een elfje, het woonde
in dat sprookjesboek, van heel lang geleden
en tijdens het lezen, om de tijd te verdrijven,
ben ik zo even. Met haar meegegaan.
Ik wou veel beleven, genieten van dit leven,
me voelen zoals zij, zorgeloos en blij
en dat herhaalden we, meerdere keren. Dus
stapten we wat trager.
Naar bladzijde drie en moetje nu eens weten,
daar kwamen er heel onverwachts, een paar dwergjes bij,
verkleedt als roodkapje en de jager en samen, zijn
we verder op stap gegaan. Om meer van hen te leren,
hoe ze, met heel eenvoudige dingen, allang,
tevreden kunnen zijn. Zo komt het altijd goed.
Zelfs zonder toverwoorden. Waar elfjes en dwergjes
blijven, wonen in sprookjes en versjes,
tot jij, niet meer in fantasie kan geloven.
Om met hen, mee te gaan, door jouw wensen en dromen.
Het is misschien gewoon, doordat groter bent
en zijn ze ergens vergeten. Omdat je, hen toch
in jouw hart,niet meer herkent?
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Vrijdag, juli 08, 2022 14:54 |
| en toch.... toch ontdekte je ze terug en misschien verdwenen ze weer vlug maar dat je genoten hebt is duidelijk ik dacht al, eindelijk... Mooi en graag gelezen |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 07, 2022 19:36 |
| Zeer goed en zo sterk weergegeven tot een gevoelig en leuk gedicht | |
| teun hoek: | Donderdag, juli 07, 2022 15:29 |
| een geur blijft hangen. th | |
| stampertje het rukkonijn: | Donderdag, juli 07, 2022 13:16 |
| leuk het ontroert. | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 07, 2022 11:50 |
| Zo ben jij uit de sprookjeswereld gestapt, om ons te doen geloven dat het allemaal echt is. Tijdens het lezen waan ik me in die wereld. Al ben je groot, toch in sprookjes blijven geloven, dan wordt je vanzelf een elf. Heel leuk neergezet M-Rose en met een glimlach gelezen. Lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||