De natuur gebouwd naar stad.
Je bouwt je toren,
Maar geraakt
nooit tot boven.
Je loopt verloren
In je eigen
gebouwde stad.
En Houd het
bij een poort
Zonder een
Pad.
Je raast je
door een weg,
In een oud
Gelegen
Bos.
Je bent los
Van God,.
En trapt
Op bladen
Die jouw
Verleden
Nalaten.
je overstapt
je vertrapt
Het tot mos,
In vergeten
Gelegde
Natuur
Straten,.
Die je
Hebt
Verlaten,.
Tot je het
Naar vandaag
zal
Navragen
In het heden.
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||