het oor.
Het oor.
Het leerde mij
De taal te spreken
Het onderscheid van goed en slecht.
De warmte van
De medemensen
Wat wel en echt niet mocht gezegd.
De zin van het
Leven te ontdekken
Al zevend wat naar binnen kwam.
Die melodie ook
Uit te zingen
Voor hen die ik in vertrouwen nam.
Hoorde Uw Woord
Liet het zo dalen
Als scheppingswaarde diep in mijn hart.
De zachte ruis van
Geest die waaide
Als kracht in liefde geluk en smart.
Het leerde mij
De stilte kennen
Waarin ik U omvatten kan.
Tussen het rumoer
Op deze aarde
Geloof in dat hemelse élan.
th
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Maandag, juli 18, 2022 15:52 |
| de spiertjes zijn zo te lezen in goede conditie id buis van Eustachius |
|
| ILse Bruintjes: | Zondag, juli 17, 2022 19:03 |
| Mooi verwoord Fijne avond |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, juli 17, 2022 18:23 |
| In de stilte leer je de volheid en de zin van het leven kennen Teun, dat heb je hier prachtig verwoordt. Mooie avond wens je jullie samen. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||