Geurde bloed
geurde bloed
ik ranselde
de stam
schudde de
takken
van de olijf
tot de pijn
bloederig
rood striemde
langs mijn handen
waar ook
vorige jaren
zand kleurde
geurde bloed
in netten die
vingen waar
vrouwen zongen
bij de oogst
voordrongen
het was geen
wedijver om meer
die uit de ogen
bliksemde
maar wel het
diepgewortelde
gevoel van samen
vol intens warme
verbondenheid
wil melker
23/07/2202
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Zaterdag, juli 23, 2022 18:02 |
| je hebt een herkenbare manier van schrijven,ga dit gedicht over haat en liefde of zit ik er compleet naast? | |
| M-Rose: | Zaterdag, juli 23, 2022 12:31 |
| dat belooft een goede olijfoogst | |
| teun hoek: | Zaterdag, juli 23, 2022 11:46 |
| verbondenheid verbroedert. th | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 23, 2022 10:55 |
| Die mystiek zo mooi verwoordt hier Wil. Verbondenheid is te voelen , knap gedicht. Zonnig weekend Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 23, 2022 09:36 |
| Sterk verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||