Je hebt hem niet gevraagd
van welke verre tijden
hij vandaan komt
en tot welk
altaar hij zich
wendt.
Je hebt hem niet gevraagd
dan wanneer hij de dag
des oordeels nadert.
O , jij, het laatste gezang
dat mij naar zich roept,
langzamerhand zie ik
mezelf in de spiegel van
emigratie naar bestemming.
Hier rook ik geen frisheid
van wilde bloemen, die zelf
groeien, hier het geduld en pijn,
hier is alles samengevat in
eenzaamheid.
Hier zingt de ochtendvogel,
maar de mens is niet langer
beneveld door nuchterheid.
Hier is de mens al jaren
slaperig en niet van plan om
wakker te worden.
Hier is alles in slaap gepasseerd,
hoe eenzaam was ik hier en
hoe solitair leefde
ik.
08-03-2014
| Horizon01: | Zondag, juli 31, 2022 20:46 |
| Bedankt Hans. Groetje, | |
| Hans Winter: | Zondag, juli 31, 2022 19:43 |
| wees waakzaam, wordt ons voorgelegd, verwacht de wekking, werd te raken aangezegd, horen zal je tot de geboorte, alsnog gehecht. hans |
|
| Horizon01: | Donderdag, juli 28, 2022 12:46 |
| Bedankt voor aardige woorden. Groetjes, | |
| september: | Woensdag, juli 27, 2022 23:11 |
| Het raakt mij... heel mooi geschreven met dieper lagen Horizon. Vriendelijke groet. | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, juli 27, 2022 22:11 |
| Sterk verwoord | |
| Auteur: Horizon01 | ||
| Gecontroleerd door: Horizon01 | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||