Nattigheid

Zij keek maar zag hem niet
door het wuivende Riet
drijvend achter Lisdodde
gelegen in een wastobbe

hij heette niet Mozes maar was een hond
waarover ze zich opwond
waar dreef die tobbe nu toch heen
ze stond al in ’t water met één been

dat was haar bedoeling niet geweest
ocharme ocharme dat beest
ze raakte in paniek
pure dramatiek

ze volgde het blaffende hondje naar best vermogen
met open mond en grote ogen
gelukkig dreef hij even verderop naar de kant
waar ze ondertussen ook in ‘t water was beland

ze nam het droge hondje
ook al was ze nat tot aan haar kontje
thuisgekomen verzon ze een smoesje
voor haar natte poesje