Aan de wereld, de bomen en de dieren,
de mooiste bloemen in
mijn mijmerij
zij bloeien zwijgend elke dag,
een beeld dat popelt om
om verguld te zijn
ik zie een lieve lach
twee ogen helder als
het puurst’ kristal,
nog nooit gebroken
door een stormvlaag die
de stengel knakt,
ze is zo mooi
ik peins haar niet
ik neem haar vaster
in mijn dromen mee,
in jubelzang en
godgewijde pracht
zodat ik steeds weer voel
waarin ik nooit geloven dorst
want zij heeft mij beschenen
haar warme hand, mijn kindervoet,
mijn tranenkralen opgedroogd,
haar stralen breken vleugellicht
ze liet mij dansen,
stap voor stap, voor stap
totdat het marmer brak
vandaag beschijn ik haar
met licht van ziel tot ziel
ik stuur haar al mijn liefde
opdat ze weet dat ik
haar lief, zij is mijn
purperen burcht
in alle dag
en houden van
teun hoek: | Vrijdag, augustus 05, 2022 11:39 |
vast houden dat geluk. th | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 05, 2022 08:23 |
Deze schitterende woorden zou heel de wereld moeten lezen Michris, ze zou er mooier en vredevoller uitzien en stil ook. Mij heb je er mee geraakt in stille bewondering. Mooie dag gewenst, Anneke |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 05, 2022 07:25 |
Sterk verwoord | |
Hans Winter: | Donderdag, augustus 04, 2022 21:22 |
de grote ogen van een bloemenpaar, mogen thans de jouwe blijven raken tot het uiteindelijk gelouterd vertrouwd glanzen maar. met wederom een groetje, hans |
|
stampertje het rukkonijn: | Donderdag, augustus 04, 2022 19:09 |
een parel | |
september: | Donderdag, augustus 04, 2022 16:11 |
Wat mooi michris.. schitterend.. | |
christina: | Donderdag, augustus 04, 2022 15:52 |
Ohhhhh wat mooi geschreven aan de wereld prachtig xxx |
|
Auteur: michris | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 augustus 2022 | ||
Thema's: |