Heugenis
 
 
De vlinders op de vlinderstruiken
in de tuin waar ik vroeger woonde
maakte me altijd weer blij
het rook er sprookjesachtig en apart
 
de kleur van wit-groen geverfde luiken
zou ik zo nog kunnen ruiken
rust als emotie in mijn hart
 
het knarsen van scharnieren van de poort
als die iemand toegang gaf
neemt niemand me af
 
klokgelui van de kerktoren
dat oproept tot gebed
klinkt nog na in oude oren
maar nooit uit het hoofd gezet
 
herinnering aan zoveel jaren van weleer
het oude bankje naast de struiken
soms doet heugenis nog zeer
 
*
 
Anneke