steeds terug dichtbij
als morgenlicht
de versluierde golven
opent in een spiegel
van kristal tekent de zee
onverloren dromen
terug dichtbij
zo voelen wij
in de veranderende stromingen
van leven het breekbaar
geborgen zijn steeds opnieuw
diep en rakend
en zelfs liefde
blijft in stilte
elke emotie door tederheid
vertalen om ons
meer voelbaar te maken
als harten spreken
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Dinsdag, augustus 16, 2022 08:43 |
| Een rollercoastertje van emoties... | |
| Dirk Hermans: | Maandag, augustus 15, 2022 14:29 |
| Altijd goed luisteren als je hart spreek zo komen er mooie dingen naar boven | |
| teun hoek: | Maandag, augustus 15, 2022 12:35 |
| mooi. th | |
| Dasje (lucky): | Maandag, augustus 15, 2022 11:37 |
| Wat het hart beroert is nooit veraf... Zo mooi! |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 15, 2022 09:37 |
| Hoe teder en breekbaar weet jij hier diep en rakend de stromingen te vertalen in het morgenlicht van versluierde golven, M-Rose, het hart spreekt liefde uit. Opnieuw ben ik stil. Liefs en mooie dag gewenst. Anneke |
|
| ILse Bruintjes: | Maandag, augustus 15, 2022 09:34 |
| Mooi gedicht graag gelezen Groetjes Ilse |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2022 | ||
| Thema's: | ||