Vergeet mij niet.
Als jouw regen
Niet meer boven
In mijn ozon neervalt?
En je alleen
als de zon droogte
Mijn grond verbrandt.?
Dan blijf ik
Als jou vrucht
Niet meer over.
Ik ga verloren
In lucht drogen
Verlaten stralen
op land.
Als vergeten
huilende schuld
Op Mijn hart.
we zullen sterven
In ons gedacht.
En stellen ons
dezelfde vraag,
Waar hebben we je
ontmoet?
Ik groet je
Maar je bedankt
Ik kijk naar de gekende
Versie van ons twee
Maar...
Dan
vloek je...
En je ontvangt.
Naar een ongekende
Versie van jezelf.
Dat zich niet
Met mij deelt.
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Dinsdag, augustus 16, 2022 11:37 |
| Mooi Werner! Al weet ik, als de wortels diep genoeg zitten, dat ware rozen blijven bloeien |
|
| september: | Maandag, augustus 15, 2022 23:22 |
| Dit is voelbaar mooi geschreven Werner. Vr groet. | |
