Me, myselve and I
Hij schreef me stomende liefdesbrieven
Die mijn – toen nog – jong meisjeshart deden smelten
“ O ik kan mij het leven zonder jou niet meer voorstellen!”
Stel het je toch maar voor
Intussen is het gras dat elders zoveel groener leek
Ook dor en geel geworden dunkt me
Mooi zo!
Jaren later, die opper narcist. Hij fluisterde :
“Wat zou ik zonder jouw moeten beginnen?”
Wel ik hoop dat hij intussen al begonnen is
Want mijn vertrouwen heeft geen pincode
Waarbij je drie pogingen krijgt,
Dus opgehoepeld!
Bye bye!
Dan zeg ik tegen ‘mij’
Ik kan mij het leven zonder jou niet meer voorstellen
Daarna tegen ‘mezelf’
Wat zou ik zonder jou moeten beginnen?
En ‘ik’?
Blijf daar dikke maatjes mee!